Thursday, July 3, 2008

വസന്തത്തിനു ശേഷം മഞ്ഞു പെയ്യുമ്പോള്‍
പിന്നെ
മഞ്ഞു വീഴുന്ന
താഴ്വാര വീഥിയില്‍
ഞാന്‍ നിന്നു
തണുത്ത ഒരു
നെടുവീര്‍പ്പ് പോലെ
കാറ്റു വീശുന്നുണ്ടായിരുന്നു
വസന്തം
കടന്നു പോയത്
ഇന്നലെയാണ്
വഴിയോരത്ത്
ഇനിയും വാടാത്ത
പൂക്കള്‍ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു
ഹൃദയത്തില്‍
ഒരു കനല്‍ ജ്വലിപ്പിച്ചു
അതിന്റെ ചൂടില്‍
ഞാന്‍
കൈകള്‍ ചേര്‍ത്ത് വച്ചു
ഇളം വയലറ്റ് നിറത്തില്‍
വീണു കിടന്ന
കോളാമ്പി പൂക്കളില്‍ നിന്നും
ഇന്നലെയുടെ സുഗന്ധം
നനഞ്ഞു പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു
മഞ്ഞു
സ്വര്‍ഗത്തില്‍ നിന്നു
എന്നത് പോലെ
ധവളിമയാര്‍ന്നു പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു
ഭൂമി
വിഷാദ സ്മൃതികളുടെ
കരിമ്പടം പുതയ്ക്കാന്‍
തുടങ്ങുകയായിരുന്നു
സ്നിഗ്ദ്ധതയില്‍
സൂര്യന്റെ
ഓറഞ്ച് കിരണങ്ങള്‍
വീണപ്പോള്‍..
മഞ്ഞില്‍ പുതഞ്ഞ
നിന്റെ കാല്‍പ്പാടു തേടി
ഞാന്‍ നടന്നു തുടങ്ങി..

3 comments:

siva // ശിവ said...

മഞ്ഞു പൊഴിയുന്ന ഈ വഴിയിലൂടെ നടക്കാന്‍ എന്തു രസം...

സസ്നേഹം,

ശിവ

കിഴക്കന്‍ said...

നന്ദി ശിവാ...

CHANTHU said...

ഈ ബ്ലോഗിലെത്തിയപ്പോള്‍ ച്ചിരി തണുപ്പ്‌. മൊത്തത്തിലൊരു മഞ്ഞു മയം. (നല്ല വരികള്‍. അഭിനന്ദനം)